Zamieszczone przez
Goral
Pierwszy call tez jest dobry, zauwaz ze efektywne stacki wynosza 124BB.
Moim zdaniem efektywne stacki na pewno nie wynoszą 124BB ponieważ jest to pula multiway. Jeśli kolega igiel3 sprawdzi preflop, to effective stack pomiędzy igiel3, pat-pok i peschon wynosi min(62.96-2-6.5, 25.4-0.5-6.5, 81.12-2-6.5) a effective stack pomiedzy igiel3 i peschon wynosi min(62.96-2-6.5, 81.12-2-6.5). http://poker.wikia.com/wiki/Effective_stack.
Tak przy okazji to wydaje mi się że kolego igiel ma do sprawdzenia 6.5 a nie 4.5, ale nie chce mi się za bardzo wnikać w to hand history.
Co do wskaźnika 9.5 zaproponowanego przez Kapola, to uważam że jest ona jak najbardziej OK, szczególnie dla niskich stawek do NL100 włącznie. Wartość 15 zaproponowana przez Górala może być dobra dla wyższych.
Jak to już wielokrotnie napisano, aby call dla set value z niską parką był opłacalny, za każdym razem musimy wygrać na trafionego seta kwotę Z > B*(7.5-k), gdzie B to jest wielkość beta którą musimy sprawdzić preflop, a k to są pot odds (czyli wielkość puli podzielona przez B). Ale wiadomo jest, że w rzeczywistość za każdym razem nie wygramy kwoty Z. Raz wygramy mniej, raz więcej, a jeszcze innym razem przegramy całego stacka. Zakładając, że przeciwnik ma wyższą parę, po flopie możliwe są następujące scenariusze:
- w około 1% nadziejemy się na wyższego seta i będziemy mieli 4% szans na złapanie karety,
- w pozostałych 99% przypadków przeciwnik mając słabszą rękę wrzuci do puli całego stacka z prawdopodobieństwem q i będzie miał przy tym około 8%-9% na złapanie wyższego seta lub spasuje z prawdopodobieństwem 1-q i po flopie nie wygramy już nic.
Tak więc kwota Z jest wartością oczekiwaną z powyższych scenariuszy. Zakładając że efektywny stack przed rozpoczęciem licytacji na flopie wynosi X, otrzymamy X > B*(7.5-k)/(0.812*q-0.01). Teraz możemy zrobić sobie tabelkę dla różnych wartości k i q:
Kod:
1.50 2.00 2.50 3.00 3.50 4.00 4.50
1.00 7.48 6.86 6.23 5.61 4.99 4.36 3.74
0.90 8.32 7.63 6.94 6.24 5.55 4.86 4.16
0.80 9.38 8.60 7.82 7.04 6.25 5.47 4.69
0.70 10.74 9.85 8.95 8.06 7.16 6.27 5.37
0.60 12.57 11.53 10.48 9.43 8.38 7.33 6.29
0.50 15.15 13.89 12.63 11.36 10.10 8.84 7.58
0.40 19.06 17.47 15.88 14.29 12.71 11.12 9.53
0.30 25.68 23.54 21.40 19.26 17.12 14.98 12.84
0.20 39.37 36.09 32.81 29.53 26.25 22.97 19.69
0.10 84.27 77.25 70.22 63.20 56.18 49.16 42.13
Pierwszy wiersz to są kolejne wartości pot odds (k) które dostajemy preflop, a pierwsza kolumna to są wartości q, czyli prawdopodobieństwa z jakim przeciwnik ze słabszą ręką włoży do puli resztę swojego stacka (X). A więc tak jak napisałem wsześniej, jesli po sprawdzeniu na preflop zakładu o wielkości B efektywny stack na flopie będzie wynosił co najmniej 10*B (10 to tzw. współczynnik Kapola ), to call dla set value jest opłacalny.
Przy okazji widać, że implied odds zależą też od typu gracza przeciwko któremu gramy. Jeśli gramy przeciwko fiszowi który miniraisuje z AA i nie może ich potem zrzucić (k=<3.0, 4.0> i q=<0.7, 1.0>), to potrzebujemy znacznie mniejszego efektywnego stacka niż przeciwko solidnemu graczowi który raisuje w okolicach pota i potrafi zrzucić silną, ale nienajlepszą rękę (k=<2.0, 2.5> i q=<0.3, 0.7>). Tak więc sytuacja nie wygląda dobrze jeśli gramy przeciwko solidnemu przeciwnikowi, tym bardziej, że im głebsze stacki, tym mniejsze prawdopodobieństwo że się wypłaci. Ale na szczęście od solidnego gracza w 60-80% przypadków możemy się spodziewać cbeta za 50-100% puli. Warto też zauważyć, że im mniejszy jest stosunek efektywnego stacka po wyłożeniu flopa do wielkości puli na flopie, tym większe jest prawdopodobieństwo że wygramy całego stacka od przeciwnika.
jdx